Φάινινγκερ, Λάιονελ

(Feininger, Νέα Υόρκη 1871 – 1956). Αμερικανός ζωγράφος. Ανήκε σε οικογένεια μουσικών γερμανικής καταγωγής και το 1887 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη. Η ζωγραφική δραστηριότητά του, που άρχισε το 1907, διαμορφώθηκε μεταξύ του 1909 και του 1913 στο Παρίσι, όπου ο Φ. είχε καταλήξει το 1906. Έπειτα από μια εξπρεσιονιστική περίοδο (Δρόμος στο Παρίσι, 1909), που δικαιολογεί τη συμμετοχή του, μαζί με τον Φραντς Μαρκ και τον Πάουλ Κλέε, στην έκθεση της ομάδας Blaue Reiter στο Βερολίνο το 1913, ο Φ. προσανατολίστηκε προς μια ζωγραφική αναγόμενη στον κυβισμό (Γκελμερόντα II, 1913, Γέφυρα III, 1917) αλλά συνδεδεμένη και με τον φουτουρισμό. Καθηγητής στο Μπάουχαους, πρώτα στη Βαϊμάρη (1919-25) και κατόπιν στο Ντεσάου (1926-32), ίδρυσε το 1924, μαζί με τον Πάουλ Κλέε, τον Βασίλι Καντίνσκι και τον Αλεξέι Γιαβλένσκι, την ομάδα Blaue Vier, προσανατολισμένη στην αφαίρεση. Μετά το 1936 γύρισε στις ΗΠΑ. Το 1937, στη Γερμανία, 378 έργα του κατασχέθηκαν μαζί με τόσα άλλα μεγάλων σύγχρονων ζωγράφων που κρίθηκαν από τους χιτλερικούς ως «εκφυλισμένη τέχνη». Ο Φ. εγκαταστάθηκε οριστικά στις ΗΠΑ, αλλά διατήρησε στη ζωγραφική του (Νέα ζωή, 1947, Βραδινή παγωνιά, 1955) τη δομή που βασίζεται σε ευθείες γραμμές που συμπλέκονται και σε ένα παιχνίδι χρωμάτων λεπτών και διαφανών που θυμίζει την πρισματική ανάλυση του φωτός, τη δομή μερικών ορυκτών κρυστάλλων και τη θαλασσινή ατμόσφαιρα. Φάινινγκερ: «Tortum I». Το έργο του Αμερικανού ζωγράφου διακρίνεται πάντοτε για τη μεγάλη αυστηρότητα των σχημάτων. (Μουσείο Τέχνης, Βασιλεία).